Nu Silvio Berlusconi en de leden van beide kamers van het parlement gedurende hun ambtstermijn juridische onschendbaarheid ontvingen, luidt het dat men "eindelijk" kan besturen, zonder tijd te verliezen tijdens voortdurende processen en advocatenconversaties. Allerlei aantijgingen - corruptie, machtsmisbruik, belangenvermening - verdwijnen van tafel, en intussen neemt men de tijd het rechtspraakapparaat te zuiveren. Met de herlancering van de juridische onschendbaarheid, maakt men alvast een speerpunt van de operatie Schone Handen - tegen corruptie en maffia-invloed, met een hoogtepunt in 1996 - ongedaan. Een operatie die echter geen eenzijdig succes was, daar moordaanslagen op openbare aanklagers niet uitzonderlijk waren, en het aanklagen van maffiapolitici aldus levensbedreigend was. Romano Prodi zorgde er zo in 1996 voor dat een onderzoek van maffiapraktijken tegen hem werd gedwarsboomd door autoriteiten die onder zijn leiding stonden. De openbare aanklager ontving een postpakket met een dolk en een foto van haar. Tijdens een ander onderzoek tegen Prodi, vanwege zijn betrokkenheid bij de moord door de Rode Brigades op Aldo Moro, werd onderzoeksjournalist Mino Pecorelli vermoord, nadat hij een artikel publiceerde dat een verband legde tussen Moro's moord en tal van "supermachten". Politieke macht leidt veelal tot de geneigdheid zich boven de wet te plaatsen.
Terug naar 2008. Het oplossen van Napels' afvaldilemma is een hoeksteen in het beleid van Berlusconi's Partij van de Vrijheid en de xenofobe spitsbroeders van Lega Nord. De Napolitaanse straten liggen er intussen behoorlijker bij, doch andere naargeestige problemen zijn in de maak. Bij Silvio's coalitiepartners van de Lega Nord klink het: "Ratten kun je makkelijker verjagen dan de Romazigeuners die de schoonheid van onze historische stad bezoedelen."1 De Italiaanse regering heeft racisme eerbiedwaardig gemaakt, en Romazigeuners krijgen overal de schuld van. Ze zijn de ideale zondebok, en fungeren als bliksemafleider voor de reële problemen. Denk aan de loze geruchten dat de Roma een baby zouden hebben gekidnapt, en de heuse pogroms met brandstichtingen die daarop volgden. Intussen werd overgegaan tot het organiseren van een volkstelling voor Roma, waarbij vingerafdrukken worden genomen. Een ernstig immigratie- en integratiebeleid heeft Berlusconi niet. Wel werd er door het parlement een 'veiligheidsdecreet' goedgekeurd, waardoor immigranten voor dezelfde vergrijpen veel zwaarder gestraft worden dan Italianen.
Berlusconi werd jammerlijk genoeg een derde keer op het toneel gehesen, en Italië glijdt af naar de zachte dictatuur. Mussolini mag trots zijn.
1. Citaat uit Knack nr. 32, jaargang 38. "Operatie Vuile Handen"
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten