Een tekstje voor de begrafenis van iemand die schoon woonde. Het mag voorgelezen worden voor iemand die schoon woonde op een begrafenis. (Iemand uit Watou)
Op een dag was hij weg
en we dachten
hij kan maar op drie plekken zijn:
Thuis,
De Spar of
Café Gasthuys.
En zo was hij
gewoon nergens
te bespeuren.
Hij had zich kwaad
gemaakt op Watou.
Hij zei:
"Daar is meer leegstand dan
in Brussel,
dat gat.
Daar is niet eens
bruin brood
als ge het niet zelf bakt."
Maar wij waren daar nochtans graag.
In Watou heeft iedereen niks te doen,
dat is heel gemakkelijk om mee af te spreken -
en wie eet dat nu bruin brood.
Maar dat zegden we hem niet want
hij had veel spieren
en daar moesten we voor oppassen.
Ineens verschoten wij ons een geluk;
Boterige chocoladekoeken
als koeievlaaien in de zon
en overal confettibanen
(banen in de lucht waar
al eens confetti heeft in gevlogen),
en dan hij die was doodgevallen.
Maar niet in Watou.
We kregen telefoon
dat hij ergens was doodgevallen.
We hebben van kerk
naar kerk
moeten rijden
en toen lag hij daar,
doodgevallen op zijn vlucht
uit Watou.
En ook al hadden de mensen
hem daarna niet meer graag, ze zeiden
net als over de andere dorpsdoden
dat hij toch zo schoon gewoond had.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten