De heer zal bij u zijn

Henk is de man die bouwt een serre,
alle ramen met krantenpapier bekleedt
en de planten dan vertelt over het licht.
Die de snoepjes voor mee naar school
van zijn kinderen begraaft in de tuin,
dan zegt: "Ze zitten in de brooddoos."

Al het zweet dat zijn lichaam ooit verlaten heeft,
is er inmiddels langs dezelfde huid terug ingekropen.
Als mosterd wringt het zich soms nog naar buiten
maar daar blijft het enkel mosterd.

Henk is de man die schenkt een geschenk,
dan zegt: "Dat is niet voor u."
Die alvorens hij iets doet reeds zegt:
"Ik deed het enkel voor mezelf."
Waarom hoofs zijn als bizonvellen
evengoed warmte geven;
Waarom iemand verkrachten
als men evengoed meteen kan doden?

Maar iedereen denkt:
"Henk is als een grote champignon.
Te groot voor uw bakkes,
maar als ge er in snijdt,
wordt hij helemaal plat.
De planeet zal zich wel tegen hem keren."

Maar de planeet doet juist niets
en het volk zit neer
en Chrétien de Troyes moet nog geboren worden.
Maar of Chrétien nu al geboren is of niet,
dat maakt niets uit.

Het volk zal elkaar altijd vibraties
willen geven via de telefoon.
"Kunt ge mij bellen? Het is voor vibraties."
Het volk pakt geen pillen maar tabletten.
Het volk voorziet scampi's met kerst
en kaasfondue op oudjaar.
Het volk blijft tot na twaalven
maar liever lag het dan al in bed.

Onze vader,
wij zijn uw schapen en er zitten plooien in ons behang.
Henk heeft ons behang afgetrokken
want hij vond het niet schoon,
maar wij kennen Henk niet.
De heer zal u bewaren,
zoals de man die de flessen bewaart
waarin hij het laatste jaar heeft gepist.