In reepjes liggen hun dode kinders
omarmd door moeders schoot
verwacht niet veel van mij
ieder koestert hier in helse smart
op dit stuk grond woeden vele oorlogen
in dit land zijn fronten gedwee
het vlees is slap en grauw
maar lonken doet het armee
bestendig het front,
keer pas de rug als tot stof verwaait
dat wat gij ooit begeerde
breng hier, mijn soldaat
streel zacht de spagaat
of sterf als een hond.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten