Ken je dat gevoel van
iemand die iets (of misschien zelfs helemaal niets-)
grappigs zei bij het afscheid
en jij die dan alleen achterblijft met een uitdovende lach?
Je zegt dan "Ja, da-hahaha-ag! Haha."
wanneer de deur al half dicht is.
Soms zeg je achteraf nog "Ah." of "Goh."
en geef je je hoofd een knik naar beneden
met een lach op je gezicht die
eenzaamheid uitstraalt.
Dan sta je alleen in een kamer
en denk je
waarom heb ik nou zo'n stomme lach
op mijn gezicht.
Ik heb mij steeds afgevraagd waarom
oude mensen zo weinig vrienden hebben.
Het enige dat ik voor een antwoord hoefde te doen,
was zelf ouder worden.
(New York - februari 2010)
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten