Ik kwam is op de taart: een

Een verhaal over baby's die als oude mensen praten.
Omdat wij tegenwoordig allemaal als oude mensen praten.
Verbeeld u dat.

Verbeelden. Ik vind dat geen schoon woord. Ik zeg inbeelden.

Dit verhaal gaat over kindjes met veel ervaring. Ze praten daarom als oude menskes.
Welke namen zijn momenteel in de mode 'k ga die gebruiken.

Lotte: "Seg blondie... 'k Zeg haar 'Seg Blondie' - ze doet haar haar in 't blond hé. Die wilt ni grijs worden."
Noor: "Allez, dat die nu ni grijs wilt worden."
Lotte: "Met haar minijupen. Die denkt ook da ze nog vijftig is."

Lotte: "'t Is echt lang geleden."
Noor: "Goh ja."
Lotte: "Zooo lang zeg! 'k Geloof dat 't nog nooit zolang is geweest."
Noor: "Als 't nog is langer wordt, da vieren we."
Lotte: "Zeg 'k ben kik nimeer van de jongste zu. Nog langer.. Tegen dan zit kik onder de grond."

Oude menskes die luisteren niet naar Julie London. Oude baby's, die luisteren naar Julie London.
Mijnen baby zit in zijn laatste fase dat 'k hem nog baby mag noemen. Maar 'k heb hem vroeger altijd baby'tje genoemd. Zodat hij ook aan wat dat zijn mamzie zegt kan voelen dat hij ouder wordt hé.
De mijne heeft niet graag da'k hem baby noem. Hij geeft daarvan over.

Noor: "Zeg 'k hem taart gehaald hé."