waar anderen sterven in hun slaap,
waar anderen liggen woelen in hun slaap.
Onbewaakt. En ik ben hun gevaar.
Waar anderen nooit alleen kunnen zijn en aan elkaar klusteren,
als ratten in een steeg als het koud is,
heb ik het alleenrecht op alleen zijn.
Dat is de laatst opgeblevene.
De laatste die nog alleen mag zijn.
De laatste die niet moet zeggen: "Laat mij gerust.",
om gerust gelaten te worden.
Wat hij beleeft missen anderen,
en hij beleeft alles al.
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten