Muziek sluit ik op in mijn kamer,
opdat de buurman ze niet horen zou.
Langs het raam waait een frisse wind,
die de muziek wegzuigt, en vervangt.
Warm water vloeit de kamer in,
en vang ik op in een ijzeren hek.
Langs het gaatje in de muur,
vloeien haren en teennagels mee naar het ondergrondse.
Met hen, mijn herinneringen.
Mijn leven geef ik mee.
Ik word elke druppel geboren.
Wanneer leer je me lopen?
Met hen, mijn bloed.
donderdag 20 november 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten