Tekstje voor op begrafenissen 4: Iemand schoon in dat kleedje

Een tekstje voor de begrafenis van iemand die schoon was in dat kleedje, opeens viel en stierf. Het mag voorgelezen worden voor iemand die schoon was in dat kleedje op een begrafenis.

Voor haar begrafenis schrijf ik idyllische dingen als
ik had verwacht dat zij als een sigaret was die nooit doven zou.
Zij was de trippel in mijn bierkorf,
de saus op mijn frieten.

Ze was zoals een videoband die men
de hele tijd zou willen terugspoelen.
Zoals een stielman,
die vindt men ook niet veel meer.

- En die was zelfs nog niet tot in de fleur van haar leven geraakt.

Hoe zij schoon was in dat kleedje,
ik zou het niet kunnen nadoen.

Tekstje voor op begrafenissen 3: Toffe madam

Een tekstje voor de begrafenis van iemand die een toffe madam was en opeens omkwam. Het mag voorgelezen worden voor iemand die een toffe madam was op een begrafenis.

Het was een toffe madam maar wel een heel magere.
Op koude dagen waarop haar gezichtsvel strak stond,
leek ze op een skelet waar iemand te dun gesneden sneetjes beenhesp had op gelegd. En die was altijd bleek in haar gezicht.

Wij hadden nog samen in het lager gezeten.
Toen die klein was had ik nooit gedacht
dat dat zo een toffe madam zou geworden zijn.
Het was ruim na haar dertigste dat ik voor het eerst dacht:
"In die vrouw zit iets in,
hier zie ik de kiem van een toffe madam."

Hoeveel toffer die nog had kunnen worden als ze nog had geleefd?
Ik zou het niet weten.

Tekstje voor op begrafenissen 2

Een tekstje voor de begrafenis van iemand die homo was en omkwam na zijn relatie. Het mag voorgelezen worden voor iemand die homo was op een begrafenis.

Sinds hij uit zijn homorelatie gestapt was,
had ik het gevoel dat ik het terug over mijn hart zou kunnen gekregen
hebben hem aan te kijken.
Het heeft mij nooit bevallen dat hij georiënteerd was.
Ik noem dat onredelijk en driftmatig.

Het werd al wat friskes toen hij dood ging,
maar laat ons niet zeggen dat het al volle winter was.

Ik heb dat mijzelf nooit weten te verkroppen,
zijn oriëntatie.
Maar verder was het een heel lieve homo.
Daar niet van.

Tekstje voor op begrafenissen

Een tekstje voor de begrafenis van iemand die lesbisch was en die omkwam in haar relatie. Het mag voorgelezen worden voor iemand die lesbisch was op een begrafenis.


Liefde zat er voor hen niet meer in
want zij hadden al eens kinderen gehad
en ze zaten op zee zonder boot
want die arme vrouw had haar eigen vlot in brand gestoken.

ARME VROUW
die vreselijke aanvallen van Heather
die met de mond in de tong praat
en haar uitvallen toch.
IS DAT WIJN?
Wees er alstublieft voor haar.
Ga eens langs bij haar.
Sinds ze dat lesbisch koppel
niet meer vormt doet ze toch
zo vreemd!
Ze heeft net zo goed als
moeten vernemen dat ze
helemaal
niemand heeft
eigenlijk.
Ze hebben het gedaan gemaakt.
Ze heeft dat allemaal alleen moeten dragen.

En ze woonde dan nog wel in die boot ook
nog, ook dat nog. Waar ze graag woonde!
Dat het niet gepland was of
in de trant van
Elke Atlanta - haar wederhelft in de voormalige
vorming van het lesbisch koppel
die deels ook haar, hun eigen boot in brand had gestoken,
die inbreng had gehad.

Ze had gedacht,
die arme vrouw,
die ligt plat, die is niet goed,
ik ga die plat laten liggen,
die gaat plat moeten blijven liggen.
Maar toch niet op een brandend vlot.
Boot. Woonboot.

Houd het beestje recht
geef het wat water
zeiden ze nog
steek het in een dozeke
met wc-papierkes
goed voorzien van iemand die
de was en plas doet
van het arme beesteke.

Ze hadden een jonge merel in de tuin op hun boot
waar ze nog een nanny voor hadden gekocht.
Zo een lieve mensen dat dat waren!
Zo'n lieve!