Ten einde de ergonomische crisis bij de openbare omroep tegen te gaan, besloot de ondernemersraad met ingang van vandaag een maximum kijkcijferaantal in te stellen voor alle programma's en films met Gene Bervoets.
Indien tijdens de eerstvolgende aflevering van Gentse Waterzooi het aantal van drie kijkers wordt overschreden, wordt Gene een exclusiviteitscontract met ZDF opgedrongen. Mogelijk publiek krijgt een milde straf zijnde een verbanning naar Gene.
zondag 10 mei 2009
donderdag 7 mei 2009
Hotline Helena
Hallo.
Ik ben Alleen. Vandaag ben ik zo dik geworden dat geen enkel kledingstuk mijn vormen nog kan verhullen.
“GODVERDOMME.”
Waarom zegt ge GODVERDOMME Alleen?
“AL MIJN KINDEREN ZIJN OOK DIK GEWORDEN. Van de een op de andere dag.”
Daar wij in de woestijn leven, ontbreekt ons nu de mogelijkheid naar de winkels te kunnen. We liepen steeds. Nu we dik zijn, kleven we aan de grond. We zullen doodvallen in het zand en dan zullen de gieren een heerlijk maal aan ons hebben.
Ik weet nog goed. Na het rapen van tien boleten hadden we onze schoenen uitgetrokken en SEKS GEHAD.
“ER ZIJN HIER GEEN BOLETEN!!”
Grootva. Grootva. GROOTVA.
Hij is wakker. Als we hem langer dan drie uur laten slapen gaat ie dood. We hebben dat eens gehad. Ik zeg je, nooit meer.
Colette was steeds thuis. Dat dacht ik alleszins. Telkens ik het huis inging draaide alles rond Colette, zoals alles ook rond de zon draait, of bijna alles voor zover we veronderstellen of toch ook wel weten. Ze was de enige die in de kamers rondcirkelde, terwijl de rest de krant las of televisie keek. Meer was er niet nodig, wat rondcirkelen, zonder haar geen huis, geen mensen erin. Zo leek het. In werkelijkheid was Colette enkel thuis als ik langskwam.
Een keer was ze niet thuis, toen ik langskwam. Het jongste kind had vijf magneten gegeten en zo waren de darmen gaan samenkleven. Maar voor de rest, proficiat Colette voor het in stand houden van een schone illusie. En merci.
Hotline Helena
Helena is goodlooking, zeer fijn gebouwd, spiritueel, gastro., tweetalig met kennis van andere talen, jongogend, villa, spontaan, met niveau, vriendin nt. lesbo, sport, natuur, uit welstellend midden, stijlv. uitstraling, ondernemend, gepensioneerd, huiselijk.
“Helena is werkelijk alles wat ik wil.”
“Joren, Helena is een VLIEG.”
“En dan. Liefde gaat toch door merg en been en alles toch?”
“Och jong.”
“Die vlieg is mijn levensredder, ik voel het.”
Hallo. Ik rij met een vierwieler.
“WINKELKAR?”
Neen, geen winkelkar.
“WINKELKAR?”
Hallo. Ik heb maar vijf tanden.
Hallo. Ik heb er vijftien. Waarvan nul in mijn mond.
GEZOCHT. Tijdloze mensen.
GEZOCHT. Jij.
GEVONDEN. Niemand.
SPOORLOOS. Iedereen.
“Liefde, dat is als de stekker van een stofzuiger, of hoe iets met één knop zo snel weg kan zijn.”
“Ouwe zot, wat weet jij nou over liefde. Neen, liefde, dat is alles vanzelf of helemaal niet. En graag, of eveneens niet. En zich mooi maken.”
“Net omdat ik een ouwe zot ben, ken ik liefde.”
“Waarom maken mensen zich in hemelsnaam mooi? Ze gaan er enkel beroerder uitzien. Elk kledingstuk heeft wel iets carnavalesk. Het enige dat die broek van je poneert is dat je er in past, verder zie je er erg kolderiek uit.”
“Wat is liefde überhaupt waard? Er kan onmogelijk iemand altijd zijn. Onze ouders, zij zijn er van bij het begin. Zij gaan dan dood. Vrienden en lieven, zij komen er achteraf bij, kunnen er aldus onmogelijk altijd geweest zijn, en dan verdwijnen ze. Ja. De meeste van je vrienden en lieven zullen verdwijnen voor ze sterven. We kunnen slechts hopen dat als het onderweg ergens misloopt, jij steeds diegene bent die het het makkelijkst heeft bij het verdwijnen van de ander. Zoniet, ga JIJ dood. Dat steeds opnieuw moeten beginnen, het komt me de strot uit.”
“Een mens is te ambitieus, te narcistisch. Te egoïstisch om echte liefde te kunnen hebben. Of om zelfs maar iets van betekenis aan zijn leven te kunnen geven. Alles is rot en nutteloos en enkel als men er zelf baat bij heeft - men zou ook gek zijn, dat is de basis, maar met dat besef kan er wat moois komen.
En nog zoiets. Heeft onze onuitputtelijk zuigende transpirerende nood aan vriendschap en liefde niet tot gevolg dat het niet uitmaakt door wie zij worden ingevuld, zolang het maar niet al te grote kuikens zijn? Louter toeval toeval toeval en opvoeding en woonplaats.”
“Och ploert, zwijg toch. Wie zegt hier eigenlijk wat en noem je dit een dialoog? Flutmens.”
“Hé, niets gaat blijvend verloren.”
“Hé, huichelaar, ik dacht net een oud wijf te zien vallen, maar het was een kind. Zie je niet dat ik van dit onderwerp wil afdrijven?”
“Hé, sommige mensen zien er zo dom uit dat men zich zou afvragen of ze wel de mogelijkheid bezitten te kunnen zien en ruiken.”
“Sommige mensen zien er zo dom uit dat ze van mijn part gerust beroofd mogen worden van al hun organen. En van seks. JA, ontneem hen de seks. JAHAHAH.”
“Ontneem alle mensen seks. Ze verdienen het.”
“Sorry, maar je vertoont nu echt wel alcoholisch gedrag.”
"Fenomeen in de holebiwereld. De homokop. De kop op iemands lijf die zegt 'Ik kan onmogelijk hetero zijn'. Het hoofd en alleen het hoofd."
Als ik ooit tachtig word, dat is viermaal zoveel als wat ik nu heb, als ik echt nog zo’n vier twintig jaren mag beleven, dood me dan alsjeblieft. Pijnlijk of zacht of snel of traag, maakt mij niet uit. Ik heb geleerd. Alles wat ik heb is het vooruitzicht dat het in de toekomst enkel beter kan worden. Als het in de toekomst slechter zou worden, zou ik weldra opnieuw het vuur moeten ontdekken. We hebben eruit geleerd. Niets erger dan ongemeendheid. Eigenlijk zijn we allemaal een Kaap de Overdreven Goede Hoop. Ja, we hebben er dan toch uit geleerd. Ik zou van leven kunnen houden. Ik zou aan de goede momenten kunnen denken, maar dan zou ik een belangrijk deel van mijn leven verloochenen. Een deel dat mij ook - en mogelijk zelfs in grotere mate - heeft gevormd, en bewust gemaakt van vanalles, en zo zou ik wederom helemaal niet van leven houden.
Ik ga een land bouwen met Ervaring. Ik ga ermee op de markt staan en word rijk als nijlpaarden dik zijn. Ik kan enkel meedelen dat het elke dag slechter wordt. Het is niet omdat mijn kathedraal nog een schijnbaar degelijke gevel heeft dat daarachter nog ook maar iets overeind blijft. Doch, we hebben geleerd. Het kan enkel ongemeend, dat merk ik wel, dat is ook niet wat ik wil. En toch, ik weet dat ik al over mijn hoogtepunt heen ben. We hebben geleerd.
Wens me afscheid.
Maar kom, terug over mensen. Als ze lachen, is het alsof ze huilen. Ze houden van sacrale pollepels.
Miss Piggy is wel knap, sneu voor haar dat ze het juiste figuur niet heeft.
Ooit was ik lid van het Ming-hof. Ik was het die onze naam ontleende aan die lelijke vazen.
Nu ik u ken, kan ik echt wel zeggen IK HEB HET MET U GEHAD.
Over houten snijplankjes. Dat droogt niet op, dat stoot niet af, het water trekt er gewoon in. Mijn plank zwelt.
Ik neem de oesters. Twee graag.
Ge hebt mijn gezicht stuk gescheurd.
Je hebt tot gevolg dat ik al mijn eer kwijt ben.
Je bent ook al over je hoogtepunt heen.
Ik heb een kater. Hij heet fantasie. Anders dan andere katten borduurt hij, liever dan stomweg met wol te spelen.
Hij heeft nooit losgelaten.
Hij zei te zullen terugkeren.
Wij zijn een koppel enkel en alleen om een briefwisseling te kunnen onderhouden met andere koppels.
Als er iemand ziek wordt, ik weet van niets.
Alles komt inorde, met PENTOBARBITAL.
PENTOBARBITAL, en al uw problemen van de baan.
Een goede nachtrust met PENTOBARBITAL.
Aan deze woorden denk ik, vanaf nu:
Idylle.
Portiekje.
Vitalistisch.
Spankracht.
Expatriates.
Mataglap.
Cadans.
Fiducie.
Zalm.
Brandnetelzalf.
Chris Offili.
Hitserij.
Soft-pornoversie.
Hoereren.
Badinerend.
Valsspelen.
Wens me afscheid. Met een echte lach.
Ik ben Alleen. Vandaag ben ik zo dik geworden dat geen enkel kledingstuk mijn vormen nog kan verhullen.
“GODVERDOMME.”
Waarom zegt ge GODVERDOMME Alleen?
“AL MIJN KINDEREN ZIJN OOK DIK GEWORDEN. Van de een op de andere dag.”
Daar wij in de woestijn leven, ontbreekt ons nu de mogelijkheid naar de winkels te kunnen. We liepen steeds. Nu we dik zijn, kleven we aan de grond. We zullen doodvallen in het zand en dan zullen de gieren een heerlijk maal aan ons hebben.
Ik weet nog goed. Na het rapen van tien boleten hadden we onze schoenen uitgetrokken en SEKS GEHAD.
“ER ZIJN HIER GEEN BOLETEN!!”
Grootva. Grootva. GROOTVA.
Hij is wakker. Als we hem langer dan drie uur laten slapen gaat ie dood. We hebben dat eens gehad. Ik zeg je, nooit meer.
Colette was steeds thuis. Dat dacht ik alleszins. Telkens ik het huis inging draaide alles rond Colette, zoals alles ook rond de zon draait, of bijna alles voor zover we veronderstellen of toch ook wel weten. Ze was de enige die in de kamers rondcirkelde, terwijl de rest de krant las of televisie keek. Meer was er niet nodig, wat rondcirkelen, zonder haar geen huis, geen mensen erin. Zo leek het. In werkelijkheid was Colette enkel thuis als ik langskwam.
Een keer was ze niet thuis, toen ik langskwam. Het jongste kind had vijf magneten gegeten en zo waren de darmen gaan samenkleven. Maar voor de rest, proficiat Colette voor het in stand houden van een schone illusie. En merci.
Hotline Helena
Helena is goodlooking, zeer fijn gebouwd, spiritueel, gastro., tweetalig met kennis van andere talen, jongogend, villa, spontaan, met niveau, vriendin nt. lesbo, sport, natuur, uit welstellend midden, stijlv. uitstraling, ondernemend, gepensioneerd, huiselijk.
“Helena is werkelijk alles wat ik wil.”
“Joren, Helena is een VLIEG.”
“En dan. Liefde gaat toch door merg en been en alles toch?”
“Och jong.”
“Die vlieg is mijn levensredder, ik voel het.”
Hallo. Ik rij met een vierwieler.
“WINKELKAR?”
Neen, geen winkelkar.
“WINKELKAR?”
Hallo. Ik heb maar vijf tanden.
Hallo. Ik heb er vijftien. Waarvan nul in mijn mond.
GEZOCHT. Tijdloze mensen.
GEZOCHT. Jij.
GEVONDEN. Niemand.
SPOORLOOS. Iedereen.
“Liefde, dat is als de stekker van een stofzuiger, of hoe iets met één knop zo snel weg kan zijn.”
“Ouwe zot, wat weet jij nou over liefde. Neen, liefde, dat is alles vanzelf of helemaal niet. En graag, of eveneens niet. En zich mooi maken.”
“Net omdat ik een ouwe zot ben, ken ik liefde.”
“Waarom maken mensen zich in hemelsnaam mooi? Ze gaan er enkel beroerder uitzien. Elk kledingstuk heeft wel iets carnavalesk. Het enige dat die broek van je poneert is dat je er in past, verder zie je er erg kolderiek uit.”
“Wat is liefde überhaupt waard? Er kan onmogelijk iemand altijd zijn. Onze ouders, zij zijn er van bij het begin. Zij gaan dan dood. Vrienden en lieven, zij komen er achteraf bij, kunnen er aldus onmogelijk altijd geweest zijn, en dan verdwijnen ze. Ja. De meeste van je vrienden en lieven zullen verdwijnen voor ze sterven. We kunnen slechts hopen dat als het onderweg ergens misloopt, jij steeds diegene bent die het het makkelijkst heeft bij het verdwijnen van de ander. Zoniet, ga JIJ dood. Dat steeds opnieuw moeten beginnen, het komt me de strot uit.”
“Een mens is te ambitieus, te narcistisch. Te egoïstisch om echte liefde te kunnen hebben. Of om zelfs maar iets van betekenis aan zijn leven te kunnen geven. Alles is rot en nutteloos en enkel als men er zelf baat bij heeft - men zou ook gek zijn, dat is de basis, maar met dat besef kan er wat moois komen.
En nog zoiets. Heeft onze onuitputtelijk zuigende transpirerende nood aan vriendschap en liefde niet tot gevolg dat het niet uitmaakt door wie zij worden ingevuld, zolang het maar niet al te grote kuikens zijn? Louter toeval toeval toeval en opvoeding en woonplaats.”
“Och ploert, zwijg toch. Wie zegt hier eigenlijk wat en noem je dit een dialoog? Flutmens.”
“Hé, niets gaat blijvend verloren.”
“Hé, huichelaar, ik dacht net een oud wijf te zien vallen, maar het was een kind. Zie je niet dat ik van dit onderwerp wil afdrijven?”
“Hé, sommige mensen zien er zo dom uit dat men zich zou afvragen of ze wel de mogelijkheid bezitten te kunnen zien en ruiken.”
“Sommige mensen zien er zo dom uit dat ze van mijn part gerust beroofd mogen worden van al hun organen. En van seks. JA, ontneem hen de seks. JAHAHAH.”
“Ontneem alle mensen seks. Ze verdienen het.”
“Sorry, maar je vertoont nu echt wel alcoholisch gedrag.”
"Fenomeen in de holebiwereld. De homokop. De kop op iemands lijf die zegt 'Ik kan onmogelijk hetero zijn'. Het hoofd en alleen het hoofd."
Als ik ooit tachtig word, dat is viermaal zoveel als wat ik nu heb, als ik echt nog zo’n vier twintig jaren mag beleven, dood me dan alsjeblieft. Pijnlijk of zacht of snel of traag, maakt mij niet uit. Ik heb geleerd. Alles wat ik heb is het vooruitzicht dat het in de toekomst enkel beter kan worden. Als het in de toekomst slechter zou worden, zou ik weldra opnieuw het vuur moeten ontdekken. We hebben eruit geleerd. Niets erger dan ongemeendheid. Eigenlijk zijn we allemaal een Kaap de Overdreven Goede Hoop. Ja, we hebben er dan toch uit geleerd. Ik zou van leven kunnen houden. Ik zou aan de goede momenten kunnen denken, maar dan zou ik een belangrijk deel van mijn leven verloochenen. Een deel dat mij ook - en mogelijk zelfs in grotere mate - heeft gevormd, en bewust gemaakt van vanalles, en zo zou ik wederom helemaal niet van leven houden.
Ik ga een land bouwen met Ervaring. Ik ga ermee op de markt staan en word rijk als nijlpaarden dik zijn. Ik kan enkel meedelen dat het elke dag slechter wordt. Het is niet omdat mijn kathedraal nog een schijnbaar degelijke gevel heeft dat daarachter nog ook maar iets overeind blijft. Doch, we hebben geleerd. Het kan enkel ongemeend, dat merk ik wel, dat is ook niet wat ik wil. En toch, ik weet dat ik al over mijn hoogtepunt heen ben. We hebben geleerd.
Wens me afscheid.
Maar kom, terug over mensen. Als ze lachen, is het alsof ze huilen. Ze houden van sacrale pollepels.
Miss Piggy is wel knap, sneu voor haar dat ze het juiste figuur niet heeft.
Ooit was ik lid van het Ming-hof. Ik was het die onze naam ontleende aan die lelijke vazen.
Nu ik u ken, kan ik echt wel zeggen IK HEB HET MET U GEHAD.
Over houten snijplankjes. Dat droogt niet op, dat stoot niet af, het water trekt er gewoon in. Mijn plank zwelt.
Ik neem de oesters. Twee graag.
Ge hebt mijn gezicht stuk gescheurd.
Je hebt tot gevolg dat ik al mijn eer kwijt ben.
Je bent ook al over je hoogtepunt heen.
Ik heb een kater. Hij heet fantasie. Anders dan andere katten borduurt hij, liever dan stomweg met wol te spelen.
Hij heeft nooit losgelaten.
Hij zei te zullen terugkeren.
Wij zijn een koppel enkel en alleen om een briefwisseling te kunnen onderhouden met andere koppels.
Als er iemand ziek wordt, ik weet van niets.
Alles komt inorde, met PENTOBARBITAL.
PENTOBARBITAL, en al uw problemen van de baan.
Een goede nachtrust met PENTOBARBITAL.
Aan deze woorden denk ik, vanaf nu:
Idylle.
Portiekje.
Vitalistisch.
Spankracht.
Expatriates.
Mataglap.
Cadans.
Fiducie.
Zalm.
Brandnetelzalf.
Chris Offili.
Hitserij.
Soft-pornoversie.
Hoereren.
Badinerend.
Valsspelen.
Wens me afscheid. Met een echte lach.
Abonneren op:
Posts (Atom)